خیلیها فکر میکنن بازسازی یعنی دیوار و سقف. اما بازسازی واقعی یعنی برگردوندن امید، درآمد، امنیت شغلی.
حالا که زندگی داره از نو شروع میشه، چرا یه بخش مهمشو نیاری توی اینترنت؟ جایی که نه موشک بهت میخوره، نه مغازت آتیش میگیره، نه اجاره سنگین داری.
مشتریها ترجیح میدن آنلاین سفارش بدن.
ارتباطات فیزیکی کمتر شده، ولی دیجیتالی بیشتر.
طراحی سایت یعنی اعتبار، یعنی در دسترس بودن، یعنی مقاوم بودن در برابر بحرانهای بعدی.
سایت داشتن یعنی سنگ اول بازسازی شغلی
با یه سایت ساده میتونی کارت رو از خونه شروع کنی. لازم نیست سرمایهدار باشی. فقط باید اهل اقدام باشی.
طراحی سایت مثل ساختن مغازهست؛ فقط اینبار توی خیابون اینترنت.
یه بار هزینه میکنی، ولی همیشه دیده میشی.
الان وقتشه. نه فردا. نه وقتی بازار شلوغ شد و رقبا جلو زدن.
اگه امروز سایتتو بزنی، فردا یه قدم جلوتری.
دنیا داره عوض میشه. تو هم باهاش عوض شو.
در روزهایی که صدای انفجار و بیخبری جاشو داده به صدای اذان، نوحه یا نفسهای آرامتر مردم، یه سوال مهم جلو چشم همهمونه:
"حالا باید چیکار کنیم؟"
جنگ، خواه واقعی باشه، خواه روانی یا اقتصادی، فقط با بمب و خمپاره تموم نمیشه. آثارش توی دل و زندگی مردم میمونه. اما همونطور که یه خونه خراب رو باید دوباره ساخت، اقتصاد و آیندهی خونههامون هم به بازسازی نیاز داره. و این بار، ساختن از یه جا شروع میشه که خیلیا هنوز جدی نگرفتنش:

چرا اینترنت؟ چرا الان؟
چون بازار سنتی ضربه خورده.
مغازهها خلوتن، اجارهها بالا رفته، و مردم دنبال راههای راحتتر و ارزانتر برای خرید و سفارش هستن. این یعنی:
مشتری الان پشت گوشیشه، نه پشت ویترین مغازه.
چون دیگه وقت امن ساختنه.
جنگ نشون داد چقدر شغلهای حضوری آسیبپذیرن. اما کسی که یه سایت یا پیج قوی داره، حتی وسط بحران هم میتونه بفروشه، ارتباط بگیره، پول دربیاره .
چون رقبا دارن جلو میزنن.
شاید تو هنوز شک داشته باشی، ولی خیلیا همین حالا سایت زدن، دارن از شهرای کوچیک محصول میفرستن تهران، کرج، شیراز... و پول درمیارن.
سایت زدن یعنی چی؟ یعنی ساختن یه مغازه توی اینترنت
ساده بگیم: طراحی سایت یعنی یه آدرس اختصاصی توی اینترنت که محصولات یا خدماتت رو نشون میدی، مشتری باهات تماس میگیره، سفارش میده، و حتی آنلاین پرداخت میکنه.
حالا دقیقاً باید چیکار کنم؟
کارت رو مشخص کن. میخوای چی بفروشی یا چه خدمتی بدی؟
یه برند ساده براش بساز. حتی یه اسم محلی هم میتونه کارتو خاص کنه.
با یه طراح سایت مشورت کن. الان طراحی سایت حرفهای، خیلی راحتتر و ارزونتر از چیزیه که فکر میکنی.
محتوا تولید کن. عکس، توضیح محصول، داستان کارت رو بنویس.
شروع کن، حتی کوچیک. مهم نیست از کجا شروع میکنی، مهم اینه که شروع کنی.
جنگ تموم شده، اما رقابت تازه شروع شده.
کسایی برندهن که زودتر خودشون رو با دنیای جدید وفق بدن.

یعنی اعتبار. یعنی ساختن آینده با دستای خودت، نه امید به وام و شانس.
قدم اول بعد از جنگ، ساختن دوبارهست. و چه چیزی بهتر از ساختن یه کسبوکار توی اینترنت؟
فکر نکن فقط تهرانیا یا شرکتای بزرگ باید سایت داشته باشن. خیلی از کسبوکارهای ساده و محلی، توی اینترنت جواب میدن؛ فقط باید بفهمی چی داری که بقیه ندارن!
اگه باغداری یا کشاورزی:
سایت فروش میوهی تازه، خشکبار، عرقیجات، محصولات بومی
اگه خانم خانهداری:
فروش غذاهای محلی، شیرینی، ترشی، مربا، گیاهان دارویی
اگه فنی هستی یا خدمات میدی:
سایت معرفی برای لولهکشی، جوشکاری، برقکاری، تعمیرات
اگه فرهنگی یا مذهبی هستی:
سایت برای هیئت، موسسه، فروش کتاب، محتوای مذهبی، آموزش قرآن
اگه جوون با انرژی هستی:
آموزش آنلاین، طراحی، تولید محتوا، فروشگاه هنری یا دیجیتال
و این تازه اولشه...
کارت معتبر میشه (اعتماد مشتری بالا میره)
بدون تعطیلی ۲۴ ساعته فعالی
میتونی توی گوگل دیده شی
میتونی لینک پرداخت و درگاه بانکی داشته باشی
حتی از مسافرها و شهرای دیگه هم مشتری میگیری
و مهمتر از همه: به آینده وصل میشی، نه به دکه و دیوار بازار!
این رو یادت نره:
اونی که زودتر میسازه، زودتر هم میفروشه.
ساختن سایت تو این روزا، مثل ساختن مغازهایه که هنوز بقیه نساختنش؛ مشتری تا میاد، فقط تو رو میبینه.

آدمها دلایل مختلفی دارن. ولی اگه دقیقتر نگاه کنیم، بیشترشون فقط یه چیزه:
ترس از شروع.
میگن: «من بلد نیستم.»
جواب: لازم نیست بلدی؛ یاد میگیری. یا به کسی میسپری.
میگن: «من جنس زیادی ندارم.»
جواب: اتفاقاً سایت برای همینه که کمکم رشد کنی.
میگن: «مردم خرید نمیکنن.»
جواب: مردم فقط از اونایی خرید میکنن که دیده میشن. اگه دیده نشی، انگار وجود نداری.
میگن: «فعلاً بذار ببینیم چی میشه.»
جواب: تا تو ببینی چی میشه، بقیه ساختن و جلو زدن.
از کجا شروع کنم؟ حتی اگه هیچچی ندارم؟
اگر هنوز کسبوکار نداری، ولی دلت میخواد کاری راه بندازی، خبر خوب اینه که اینترنت فقط برای فروش نیست؛ برای ایده گرفتن، یاد گرفتن، آزمونوخطا هم هست.
یه صفحه ساده بزن برای معرفی خودت
ایدههات رو بنویس
محتوا تولید کن، از خودت بگو، از شهرت بگو
بعدش کمکم مسیرت روشن میشه
مثل اینکه زمین رو شخم بزنی، ولی هنوز نکاشتی؛ مهم اینه که خاک آماده باشه. سایت همون شخم زدنه.
تجربههای موفق؛ کسی که شروع کرد و رشد کرد
فرض کن:
یه خانم از روستای اطراف چنار، مربا و عرقیجات میزنه. سایت زد، بهش اعتماد شد، الان ماهی چند میلیون فروش داره.
یه جوون، سایت آموزش تعمیر گوشی راه انداخت. اولش کسی نمیشناختش، الان کلی شاگرد و سفارش داره.
یه پیرمرد زعفرانکار، با یه سایت ساده، جنسش رو به تهران و حتی خارج کشور فرستاده.
اینها قصه نیست. واقعیت الان ایرانن. تو هم میتونی.
یادت باشه...
هیچکس نمیاد بهت بگه: «بفرما، اینم موفقیت.»
همیشه خودت باید دستتو دراز کنی.
و توی دنیای امروز، این دست رو باید بزنی به دکمهی
"ساختن یه سایت."
این کار، یعنی:
تو جدیای
تو میخوای آیندهتو خودت بسازی
تو دنبال بهانه نیستی؛ دنبال راهی
آخرش چی؟
اگه یه روزی بچهت ازت بپرسه:
«بابا، بعد از اون روزای سخت، چیکار کردی؟»
چه جوابی میخوای بدی؟
اینکه نشستی و فقط نگاه کردی؟
یا اینکه همون روزا، بلند شدی و یه سایت زدی و کسبوکار ساختی، حتی اگه سخت بود؟
اون جوابی که الان براش میسازی، آیندهی زندگیته
مطالب اخیر
برچسب ها: